کد مطلب:188918 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243
پیش از رحلت
از زبان امام صادق علیه السلام این گونه روایت است: پدرم باقر العلوم علیه السلام روزی آن مقدار بیمار شدند كه بستگان در كنار وی گریان شدند. حضرت به آنان نگاهی كرد و فرمود، دو نفر (دو فرشته) به من خبر دادند كه در این بیماری نخواهی مرد. آنگاه حضرت بهبود یافت و زندگی خویش را ادامه داد.
[ صفحه 31]
روز دیگری كه آثار بیماری در وی مشاهده نمی شد، رو كرد به من و فرمود: فرزندم آن دو نفر (فرشته) كه آن زمان بیماری نزد من آمده بودند، اینك به من اطلاع دادند كه در فلان روز و فلان ساعت رحلت خواهی نمود. آن گاه همان گونه كه حضرت پیش گویی نمودند، شد. در همان ساعت و همان روز رحلت نمودند. [1] .
همچنین از زبان امام صادق علیه السلام روایت است، هنگامی كه پدرم بیمار شدند به من فرمودند عده ای از مردم مدینه را خبر كن تا نزد من آیند و شاهد وصیت من باشند. هنگامی كه عده ای نزد حضرت آمدند، این گونه وصیت نمود: فرزندم جعفر، هنگامی كه من رحلت نمودم مرا غسل داده و كفن می نمایی، آن گاه برای من قبر آماده می سازی و اگر دیدید رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم لحد برای من آماده ساخته است، تصدیق می كنید.
آن گاه فرمودند قبر مرا به مقدار چهار انگشت از سطح زمین بالا می آوری و بر روی قبر آب می پاشی. هنگامی كه آن افراد از محضر پدرم بیرون شدند، به پدرم عرض كردم این دستورها را به من می فرمودی، انجام می دادم، نیازی به حضور شاهدان نبود. پدرم فرمودند می خواستم نزاع و اختلاف پدید نیآید، فقال اردت ان لا تنازع [2] .
این سیره تابناك امام آموزنده است و تأكید بر وصیت در هنگام مرگ است. نكته جالب دیگری كه از سیره سراسر نور حضرت به كف می آید، این است كه این روش زمینه هر نوع نزاع و اختلاف را پیشاپیش از بین می برد. بر وصیت خود شاهد می گیرد، تا زمینه اختلاف و هر گونه سوء
[ صفحه 32]
استفاده از بین برود. كه اگر به این نكات حساس توجه شود، بسیاری از درگیری ها و مشاجرات كه در میان وارثان متوفی پدید می آید، از بین خواهد رفت.
[ صفحه 31]
روز دیگری كه آثار بیماری در وی مشاهده نمی شد، رو كرد به من و فرمود: فرزندم آن دو نفر (فرشته) كه آن زمان بیماری نزد من آمده بودند، اینك به من اطلاع دادند كه در فلان روز و فلان ساعت رحلت خواهی نمود. آن گاه همان گونه كه حضرت پیش گویی نمودند، شد. در همان ساعت و همان روز رحلت نمودند. [1] .
همچنین از زبان امام صادق علیه السلام روایت است، هنگامی كه پدرم بیمار شدند به من فرمودند عده ای از مردم مدینه را خبر كن تا نزد من آیند و شاهد وصیت من باشند. هنگامی كه عده ای نزد حضرت آمدند، این گونه وصیت نمود: فرزندم جعفر، هنگامی كه من رحلت نمودم مرا غسل داده و كفن می نمایی، آن گاه برای من قبر آماده می سازی و اگر دیدید رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم لحد برای من آماده ساخته است، تصدیق می كنید.
آن گاه فرمودند قبر مرا به مقدار چهار انگشت از سطح زمین بالا می آوری و بر روی قبر آب می پاشی. هنگامی كه آن افراد از محضر پدرم بیرون شدند، به پدرم عرض كردم این دستورها را به من می فرمودی، انجام می دادم، نیازی به حضور شاهدان نبود. پدرم فرمودند می خواستم نزاع و اختلاف پدید نیآید، فقال اردت ان لا تنازع [2] .
این سیره تابناك امام آموزنده است و تأكید بر وصیت در هنگام مرگ است. نكته جالب دیگری كه از سیره سراسر نور حضرت به كف می آید، این است كه این روش زمینه هر نوع نزاع و اختلاف را پیشاپیش از بین می برد. بر وصیت خود شاهد می گیرد، تا زمینه اختلاف و هر گونه سوء
[ صفحه 32]
استفاده از بین برود. كه اگر به این نكات حساس توجه شود، بسیاری از درگیری ها و مشاجرات كه در میان وارثان متوفی پدید می آید، از بین خواهد رفت.
[1] بصائر الدرجات، ج 10، ص 481، باب 9، حديث 2، دلايل الامامه، ص 231، بحار، ج 46، ص 213.
[2] فروغ كافي، ج 3، ص 166 و ص 200، وسائل، ج 2، ص 836.